When I'm kinda bored || Open

Onderwerp: When I'm kinda bored || Open wo dec 26, 2012 2:28 am

Het was een stille dag vandaag. Overal waar hij kwam was het muisstil, je kon er een spelt horen vallen. Lucis stond buiten, te kijken naar de lucht. Hij had een leeg gevoel nu Fun weg was. Dat beestje was in een korte tijd ernstig ziek geworden en twee dagen geleden was ie overleden. Sinds die tijd was het overal vreselijk stil. Geen gejank, niks. Hij zuchtte. Lang erover na denken moest hij niet doen. De tijd was niet terug te draaien. En toch had de dood van Fun wel een voordeel: hij kon nu vrij shiften. Rekening houden met een beest was nu niet meer nodig. De wind werd sterker en zo ook de wil om te shiften. Ja, een lang stuk vliegen, daar had hij zin in. Lucis sloot zijn ogen, concentreerde zich en voor hij het wist was hij in z’n drakenvorm. Het was wennen om weer zo’n stuk van de grond af te staan en het gebruiken van zijn vleugels. Lucis had geen twee vleugels, maar vier. Twee grote, de “normale” met daarachter nog twee kleintjes dat het hem makkelijker maakte om te vliegen. Het gaf hem meer snelheid en hij was wendbaarder. Zijn kop draaide richting de fel schijnende zon, waarna hij opsteeg. Normaal ging hij altijd zo hoog mogelijk, alleen zou hij deze keer zo láág mogelijk gaan, aangezien deze stad al in de lucht zweefde. Op een rustig tempo vloog hij naar de rand van het "vliegende stuk land". Hmm, vanaf deze hoogte was het nog niet zo heel hoog. Als Lucis nu naar beneden zou gaan, zou het een twee seconde pleziertje worden. Dus daarom vloog hij omhoog. Hoger en hoger, tot hij zelf vond dat het hoog genoeg was.

Dan, uit het niets, gaat hij vol naar beneden. Als een raket dat de lucht in vloog, enkel ging deze de andere kant op. Lucis hielt zijn vleugels meer tegen zijn grote lichaam aangedrukt om meer snelheid te krijgen. Zo heel af en toe stuurde hij een beetje bij, vooral toen hij de stad voorbij scheerde. Vanaf dat moment zag hij de ijzeren kettingen die de stad op z'n plek hielden. Geen moment wachtte hij en vloog -zijn snelheid behoudent- naar een grote ketting toe. Zonder het ijzer ook maar één keer te raken begon hij er omheen te draaien. Geen grote cirkels, maar er strak aan langs. Een plezierige, korte minuut streek voorbij toen de grond -of wat er van over was- in zicht kwam. Het leukste deel. Lucis veranderde de luchtstroom was, waardoor hij nog meer snelheid kreeg dan hij had. Gefocust keek hij naar de grond, dat steeds dichterbij kwam. Nog niet. Nog niet. Ging er door zijn hoofd. Nog 10 seconden van de grond. 9. 8. 7. 6... Nu! Op dat moment sprijd hij zijn vleugels. De wind "tilde" hem als het ware op en zo scheerde hij vlak boven de grond, op enkele centimeters ervan verwijdert. Een aantal meter verderop hielt hij stil en keek omhoog naar Caeli, met in zijn ogen een lichte twinkeling van plezier.

||Open||

Onderwerp: Re: When I'm kinda bored || Open wo dec 26, 2012 2:48 am

Sinds ze niet meer terug naar Aqua mocht door een 'klein' 'ongeval' die in het water was gebeurd en alle draken daar een nieuwe kleur hadden gevonden zwierf Ula. Natuurlijk was ze altijd te vinden bij Ingeniosi Dracones Academy maar als ze even tijd had om voor zich zelf dingen te doen deed ze dat maar al te graag. In haar draken vorm vloog ze door het lucht, door het regen dat niet eerder was gevallen genoot ze van de natte lucht. Haar schubbe leek vreselijk zacht en het was bijna net vacht maar als je het aanraakte, voelde je de beschermende laag er over heen zodat er geen water binnen kwam. Haar manen die als enige haar op haar lichaam waaide met de wind mee, haar krachtige vleugels sloegen rustig terwijl ze naar beneden keek op zoek naar inspiratie en even was ze niet aan het opletten en ZOEF!!!! Iets vloog langs har heen naar beneden, Ula was gealarmeerd en keek naar de draak die naar beneden vloog en net toen ze dacht dat hij neer zou storten vloog hij omhoog en lande daarna, Ula grinnikte en liet zich zelf naar beneden vallen, haar vleugels strak tegen zich aan terwijl ze van het gevoel genoot en net voor de grond spreiden ze haar vleugels en een paar bewegingen met haar staart en ze vloog boven de grond langs de draak, maakte een paar rondjes rond hem en lande toen recht voor zijn neus voor ze zichzelf uitschudde, haar lichaam had de vochtdruppels opgevangen. Haar prachtige blauwe schubbe glinsterde in de zon en ze keek de draak grijnzend aan. Ergens kende ze deze draak.

jeej je bent terug ^,^
Sorry voor de falende post =.='

Onderwerp: Re: When I'm kinda bored || Open wo dec 26, 2012 9:44 am

Tijdens de vlucht naar beneden was hem iets opgevallen. Het was geen gebouw of zo, maar iets anders. Een vogel? Haast onmogelijk, het was iets groots. Toen besefte hij dat het niets anders kon zijn dan een andere draak. Had hij die geraakt? Nee, dan had hij dat wel gevoelt, gemerkt onder het vliegen. Zijn richting zou verandert moeten zijn en dat was niet het geval. Lucis zag wat naar beneden komen. Omdat hij het niet helemaal goed zag, kneep hij zijn ogen ietsjes samen. Voordat hij het wist, vloog een draak vlak langs hem heen. Lucis draaide zijn kop om de draak te volgen, maar voor de tweede keer kwam die vlak langs hem vliegen. En weer. En weer. Verrast schudde hij z’n kop. Net toen hij om wou kijken, om te zien of de draak van achteren kwam, voelde hij een soort windvlaag van voren komen. Nu stond de draak ineens daar. Zijn blik gleed over de schubben van de draak. Het glinsterde. Toen keek Lucis de draak aan, met een half glimlachje. Als het de bedoeling was om hem te verwarren, dan was dat gelukt. Hij schudde zijn vleugels even en shifte toen terug. Een gewoon praatje maken zou moeilijk zijn in drakenvorm. ”Mooie actie daar,” glimlachte hij. Een moment dacht hij na. Had hij deze draak niet eens eerder gezien? Daar was hij niet heel zeker van, want het was vanaf een behoorlijke afstand. ”Was jij trouwens zonet diegene die ik voorbij ging? Zo wel, ik hoop niet dat ik je gestoord heb.”

|| Yeah, vond dat het maar eens tijd was om te posten ;P
geeft niet hoor, die van mij zijn ook niet echt... Inspirerend :B||

Onderwerp: Re: When I'm kinda bored || Open wo dec 26, 2012 10:16 am

Ula bekeek de draak goed, het was duidelijk een luchter, ja zo noemt ze een lucht draak, nee dit was nog niet het raarste wat je van haar hoort. De draak had een prachtig zilver schubbe e nhad 4 vleugels wat ze zo interessant vond. Maar jammer genoeg nam de draak zijn mensen vorm aan en nu wist Ula zeker dat ze die jongen ergens van kende. Ook zij nam haar vorm aan, haar witte haar zat in een hoge staart en dan nog viel het rond haar schouders krullend naar beneden. HAar stukje haar bij haar voorhoofd had iets lichtgroens en iets blauwachtigs als kleur, tja per ongeluk met een kwast vandaag langs geweest. ”Mooie actie daar,” glimlachte die jongen en Ula glimlachte automatisch terug terwijl ze zijn gezicht bekeek, de meesten mensen dachten dat ze hun dan verliefd aankeek omdat ze alles zo nauw bestudeerde maar Ula was een kunstenaar en elk detail vond ze belangrijk. ”Was jij trouwens zonet diegene die ik voorbij ging? Zo wel, ik hoop niet dat ik je gestoord heb.” Ula grinnikte en haalde haar schouders op 'Ne hoor, ik vloog gewoon rustig tot er iets langs me heen recht naar beneden vloog, geen groot ding joch, gebeurt elke dag bij mij.' Zei ze plagend en keek nog is naar de jongen 'zeg is, heb ik deze jongen man al eerder gezien? Zo ja dan heb ik slecht op je gelet met jou mooie ogen en prachtige lippen.' Zei ze nog steeds plagend. Misschien leek het als of ze flirte maar dat deed ze dus echt niet! Nouja...Misschien een héél klein beetje...

Onderwerp: Re: When I'm kinda bored || Open za jan 19, 2013 10:22 am

Ook de draak tegenover hem nam haar mensenvorm aan. Lucis bekeek de jonge dame eens van top tot teen. Die lange witte haren… Had hij die niet eens vaker over de schoolgangen zien voorbij komen? Er liepen niet veel meiden rond met zulk lang haar. Niet dat hij wist tenminste. Zo heel vaak keek Lucis niet naar meiden. Ze dachten er altijd weer gelijk wat achter. Positief of negatief, ze bedachten altijd wel wat. Heel vermoeiend. Gelukkig bederfde de gedachte daarvan zijn vrolijke humeur niet. Daar was deze dag veel te mooi voor. 'Ne hoor, ik vloog gewoon rustig tot er iets langs me heen recht naar beneden vloog, geen groot ding joch, gebeurt elke dag bij mij.' Zei ze plagend. Lucis kon een klein, bescheiden lachje niet inhouden. ’Oké dan.’ Sprak hij wat grinnikend. Een beetje humor kon geen kwaad. Hoewel hij normaal meer van het serieuze was, was hij nu wel in voor iets leuks. jongen 'zeg is, heb ik deze jongen man al eerder gezien? Zo ja dan heb ik slecht op je gelet met jou mooie ogen en prachtige lippen.' Aha, zij had dus ook hetzelfde gevoel als hij eerst had. Op de complimenten reageerde Lucis maar weinig. Daar was hij niet direct zo happig op. ’Wel, als je van het Ingeniosi Dracones Academy komt dan kan het wel eens kloppen ja…’ Gaf hij netjes antwoord. ’Mijn naam is Lucis Caelum.’ Niet dat zijn naam veel zou opleveren. Zo vaak had hij nog geen les gegeven. ’Heb je trouwens zin om een stuk te gaan vliegen?’ Hier blijven staan kletsen voor even zou leuk zijn, maar na een poosje zou je je dood vervelen.

Onderwerp: Re: When I'm kinda bored || Open za jan 19, 2013 11:22 pm

Ula hoorde hem een klein beetje lachen en daar moest ze om lachen en ze glimlachte terug naar hem, Ze bekeek zijn gezicht eens goed en bedacht er aan hoe ze verschillende kleuren kon gebruiken om zijn emotie's te laten zien. ’Wel, als je van het Ingeniosi Dracones Academy komt dan kan het wel eens kloppen ja…’ Gaf hij netjes antwoord. ’Mijn naam is Lucis Caelum.’ Ula knikte en bedacht zich plotseling dat hij een staigere was. 'Aan genaamd kennis te maken Lucis, mijn naam is Ula Vevina.' Ze ize met een brede glimlach, zij gaf dan kunst aan de leerlingen maar ze wist niet of deze jongen ooit van haar iets had gehoord. ’Heb je trouwens zin om een stuk te gaan vliegen?’ Ula haalde haar schouders op en knikte 'is goed joch, na dagenlang je vleugels niet strekken. ' Zei ze grijnzend en veranderde in een ogeblik in een draak, haar vleugels leken wel doorzichtig. Ula keek hem uitdagend aan en grijnsde net zo.