Loosing energy

Open ;p

Man wat een weekend! Gelukkig had Razor de eerste twee uur vrij dan kon hij zich tenminste even uitleven op zijn vliegkunsten! Razor had Cira in The Hall achter gelaten omdat zij andere lessen moest volgen dan hij. Razor hoefte zich niet speciaal om te kleden voor wat hij nu ging doen, maar voor de goede orde deed hij dat voor gym vaak wel. Razor slenterde naar de sportvelden met zijn schooltas over zijn schouder en legde hem neer bij een laag muurtje dat de sportvelden omringde. Blue was mee gevlogen omdat hij binnen zitten maar niks vond en ging op een boomtak zitten toe kijken tot Razor het luchtruim zou kiezen? Opeens hoorde Razor een waarschuwing schreeuwen en hij draaide zich naar die kreet toe en zag nog net een haarbal op hem afspringen. Razor was hier niet op voorbereid en door de snelheid en de duw van de pup viel hij achterover. Honden en hondachtige wat hadden die met hem?

De eerste gedachte wat door zijn hoofd trok was positief; de jongen had hem gehoort en was op de hoogte van wat er komen ging. Maar schijn bedriegt. Op het moment dat de jongen zich had omgedraait, had Fun gesprongen en de jongen ondersteboven gelopen. Nou, eerder gesprongen. Lucis moest moeite doen zijn lach in te houden. Hoe vervelend die jongen het miscchien ook vond, grappig zag het er wel uit. Een vrolijk lachje speelde rond zijn lippen, maar hij wist dat hij niet iemand moest staan uitlachen. Niet nu hij een stagair was. Snel veegde hij de lach van zijn gezicht en snelde zich naar de gevallene. Fun stond vrolijk naast de jongen, met zijn staart kwispelent. Zo af en toe snuffelde het eens aan een arm, of een been, maare verder deed hij niks. 'Yo.. Ik bedoel hee,' Sprak Lucis, terwijl die stil hielt. 'Je bent niet gewond toch?' Ondertussen stak hij zijn hand uitnodigent uit, om hem overijnd te helpen. Hopelijk was er echt niks aan de hand. Zo'n val kón best hard zijn. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat het donzige wolfje alweer in beweging was gekomen. Het keek zoekent rond, met z'n oren speels naar voren. Voordat er nog wat kon gebeuren, kreeg Lucis Fun bij zijn nekvel en trok hem zijn kant op. Het zag er cru uit, maar hij wist dat het het wolfje weinig deerde door het baby vet en de dikke, pluzige vacht. 'Het spijt me.' Zei Lucis, die zich weer tot de jongen had gewend. 'Dat was niet echt de bedoeling geweest.' Een ernstige blik lag in zijn ogen, om te laten merken dat hij het meende. Normaal had hij het heel grappig gevonden, en gewoon was blijven staan om te lachen, maar om dat nu te doen op een eerste schooldag? Nee.

Een jongen die ouder dan hij was kwam aan gelopen en vroeg of hij niks had. Razor had hem eerst willen afsnauwen een hond of wolf maakte hem niks uit aan de lijn te houden als ze nog nigoed luisterde, maar die woorden slikte Razor snel in en stond op de hand van die knaap negerend om zijn ongemak zo te laten blijken. ‘Het gaat, maar hou hem de volgende keer aangelijnt, want het is dat een vriendin van mij een hond heeft zelf heb ik het niet zo op land dieren.‘ zei Razor en Blue kwam aanzeilen voor hij op Razor zijn schouder lande en even boos naar de pup kraste met dreigend geopende vleugels. Nee Blue had het er niet zo op als zijn baasje zo overvalle werd. Razor bekeek het dier even en zag dat het geen hond was. ‘Zo te zien ben jij nieuw hier?‘ zei Razor en streelde zijn slecht valk even over zijn koppie voor Razor zijn rechteroog weer op de jongen voor hem richten. Het weekednd had hem geen goed gedaan. Cira‘s vader had iemand geregelt die Razor accuzuur in zijn gezicht gesmeten had, maar Razor had geluk doordat hij maar een oog hoefte te missen en door het ooglapje kon hij zijn linker oog die melkwit geworden was verbergen.

Oké, deze knul vond deze situatie absoluut niet grappig. Lucis liet zijn arm weer losjes hangen. Erg dat deze jongen zijn hand niet aanpakte was het niet. Dat je geveld werd door een pup was niet altijd even leuk, en hij had zo'n vaag voorgevoel dat deze jongen niet echt fan was van harige viervoeters. Dit bleek echter ook wel uit zijn reactie. ‘Het gaat, maar hou hem de volgende keer aangelijnt, want het is dat een vriendin van mij een hond heeft zelf heb ik het niet zo op land dieren.‘ Lucis trok een wenkbrauw op. Die opmerking over Fun dat hij die moest aanlijnen nergeerde hij. Wolven waren geen honden en dus vond hij Fun aanlijnen niet zo'n strak plan. Dat wolfje bleef immers een wild dier, en als die straks niet meer onder de duim te houden was, ging hij weg. Maar wat er zonet gebeurde was gewoon puppy gedrag. Daar was niks mis mee. 'Ah ja, dat heb je soms.' Was zijn nuchtere reactie. Opgelucht was Lucis wel, dat het met die knul "het wel ging". Er had altijd nog een slechter antwoord kunnen komen. Fun keek tussentijds omhoog naar de slechtvalk die aan was komen vliegen. Als reactie op het gekras, gromde de pup naar de vogel. Klein en jong was Fun wel, maar het liet zich niet zo gemakkelijk intimideren. Lucis gaf Fun met zijn voet een klein duwtje, als een teken dat het oké was en het daarbij moest laten voordat het misschien uit de hand zou lopen. ‘Zo te zien ben jij nieuw hier?‘ Ergens had hij zo'n vraag kunnen verwachten, dus heel licht knikte Lucis. 'Ja, dat klopt ja.' Antwoorde hij langzaam. Dat hij een stagair was liet hij achterwege, ooit zou dat wel aan te pas komen. 'Het is hier groter dan ik had verwacht.' Stilletjes keek hij naar het schoolgebouw. 'Hoelang zit jij hier al?' Zeker al een aantal maanden, vermoedde hij. Al kon hij dat best wel eens fout hebben. Lucis' blik gleed naar de jongen, en zag toen pas het ooglapje. Zou er echt wat aan de hand zijn? Of was dat alleen maar voor de lol? Kort richtte hij zijn blik de andere kant op, om niet dat staar effect te krijgen. 'Wat is er met je oog gebeurt?' Deze vraag kwam al over zijn lippen zonder dat hij het echt besefte.

Ja dat had Razor met Chico ook wel eens gehad, maar die kende hij tenminste. De reactie van die knaap was nog al nuchter, maar daar had hij maling aan nuchtere personen waren vaak de irritanste zoals zijn broer!!! Toen deze het befestigde dat hij nieuw was knikte Razor en tikte Blue even aan die nog eens dreigde naar de pup. De valk keek hem even vragend aan, maar Razor reageerde er niet op. Maar gromde even toen de jongen naar de oorsprong van zijn oog vroeg. 'Een menigs verschil meer niet!' zei Razor en wilde het er niet over hebben dan zou zijn lichaam opnieuw in vlammen verlicht worden. Toch begon de temperatuur rond Razor heen al heter en heter te worden. 'Ik zit hier al langer dan jij denken zult, maar zeker al een half jaar.'

De reactie die hij kreeg op zijn vraag liet hem al weten dat hij niet verder moest vragen. Prima, dat kon Lucis prima accepteren. Niet alles ging hem aan. Hij gaf een kort knikje, eenmaal, waarmee hij liet weten dat hij het wel begrepen had. De grenzen die mensen hadden respecteerde hij. Of hij ze nou snel bereikt had of niet. Er was niets belangrijker dan iemand respecteren. Om hoe diegene was en wat zijn of haar actie's waren. Lucis sloeg zijn ogen even neer en zette een smal pasje achteruit. Veel tijd over had hij niet, aangezien hij zich nog moest voorbereiden op de eerste les die hij geven zou. Het was niet echt een les, meer een korte uitleg over wat ze de komende tijd gingen behandelen. 'Ik zit hier al langer dan jij denken zult, maar zeker al een half jaar.' Hoorde hij de jongen zeggen. Lucis keek op. 'Oké.' Zei hij rustig. 'Ben je trouwens altijd zo tegen... Nieuwelingen? Of ben je nog nijdig door die val?' Zoals voorheen klonk zijn stem kalm, en zijn ogen stonden vriendelijk. Natuurlijk bedoelde hij dit niet verkeerd, alleen wist hij niet of deze jongen dat zou snappen.

De jongen knikte kort en Razor verwachten niet dat die gozer het begrijpen zou als hij het uit zou leggen, maar dat ging hem ook niet aan. Blue veegde even langs zijn wang met de vleugel en Razor bemerkte nu pas dat zijn temperatuur steeg en Blue het te heet onder zijn poten krijgen zou als hij dat door zetten en koelde zich weer voor de vlammen echt zouden ontstaan. De vraag of hij altijd zo was liet Razor zijn wenkbrauw op tillen, maar hij wist heel goed wat die knaap bedoelde. Ík ben niet iemand die snel vrienden maak nee, maar dat heeft mer met mijn verleden te maken.' antwoorde Razor droog, maar door Cira's zachtaardigheid was hij ook iets opener geworden. 'Toch ben ik de kwaadste niet, je kunt beter uit kijken voor Tim, Ebon en Talon dat zijn de klieren hier waarvan Tim mijn broer is!' zei Razor rustiger, maar bij de naam van zijn broer kon je een duidelijke toon horen die erg verveelt was. Razor had een bloedhekel aan zijn broer omdat die hem al vanaf zijn geboorte dwars zat net als zijn vader!

Geluiden kwam van de grond vandaan. Het geluid van een rennend dier. Lucis' blik gleed naar de grond en zag daar Fun die achter een soort vlieg aanrende. Zo af en toe klonk er een zacht blafje, op een gefrustreerde manier omdat het het kleine, vliegende diertje niet te pakken kreeg. Een lichte zucht rolde over de lippen van Lucis. Soms vroeg hij zich wel eens af wat er later van die wolf komen ging, of het nog een slim dier zou worden of juist niet. Snel schoof hij die gedachte weg en besloot simpel weg het puppy gedrag de schuld te geven. Ooit zal dat wel goedkomen. Ík ben niet iemand die snel vrienden maak nee, maar dat heeft meer met mijn verleden te maken.' All right then. Iemand met bagage. Dan was het begrijpelijk. 'Toch ben ik de kwaadste niet, je kunt beter uit kijken voor Tim, Ebon en Talon dat zijn de klieren hier waarvan Tim mijn broer is!' Een andere toon had in die zin geklonken, was hem opgevallen. Even keek hij bedenkelijk. 'Ah... Bedankt voor de waarschuwing.' Nu was hij toch wel benieuwd wie de gasten precies waren. Maar als ze echt zulke klieren waren, zou hij hen ongetwijfelt vast wel een keer zien. Lucis keek naar de slecht valk. 'Mooi dier, wat is z'n naam?' Vogels heeft hij altijd al mooi gevonden. Groot of klein. Het was geweldig om met ze samen te vliegen, al deed hij dat meestal wel vanaf een afstandje.

Razor keek even naar de pup en zag waar hij mee bezig was, maar dat deed elke pup. Toen de jongen hem bedankte horde Razor de eerste bel gaan. Fijn het eerste uur was dus om! Nu vroeg hij naar de naam van Blue. “Zijn naam is Blue en ik ben Razor en wie ben jij met je de up?“ zei Razor en vroeg naar de naam van de jongen.

Zodra de bel in zijn oren weerklonk, ging er een lichtje branden. Hij moest zo naar de les. De eerste les, maar in welk lokaal? Zijn tas stond nog binnen, die hij ergens had neergezet zodat hij niet de hele tijd met dat ding slepen moest. Niet dat het zo zwaar was en hij het niet dragen kon, maar het was tamelijk irritant. En waarom zou hij dat ding meeslepen naar een veld? Lucis keek naar de jongen, die zich voorstelde als Razor en zijn vogel als Blue. 'De pup is Fun.' Gaf hij als antwoord. Hij was gewend om eerst met de naam van een ander te beginnen en dan met zijn eigen. 'Lucis Caelum.' Vervolgde hij toen. 'Alleen is mijn hier Caelum.' Zijn ogen volgden sommigen leerlingen die naar binnen liepen. 'Moet jij zo langzamerhand ook niet naar de les?' Wat hij absoluut niet wou dat iemand anders te laat kwam door hem. Dat deed hem denken aan een moment van vroeger, dat hij een groepje kinderen expres het verkeerde lokaal aan wees en daarom te laat kwamen. Ze moesten een uur na komen en nooit had hij zich eigenlijk zo schuldig gevoelt. Al deed hij er toen heel lacherig over. Natuurlijk om zijn schuldgevoel te verbergen.

Okay de pup heten dus Fun??? Wie kon een dier nu zo noemen? Echt hoor Razor moest moeite doen om niet in lachten uit te barsten en hielt zijn gezicht in de plooi. Lucis Caelum? Hm die naam had hij toch eens horen allen... Verschillende leerlingen die buiten waren liepen naar binnen en Razor had zijn vleugels nog niet eens gestrekt! Grr echt irritant!!! 'Ik had de eerste twee uur vrij en wilde eigenlijk wat vliegen, maar toen kwam Fun.' zei Razor en Blue vleide zijn koppie even tegen Razor aan die ook graag zijn vleugels strekte en rondjes boven hen begon te vliegen. Razor keek hem even na tot hij zijn blik weer op Cealum richten.

Een scheef lachje verscheen op zijn gezicht. 'Als je de eerste twee uur vrij bent, heb je nu dus nog wat tijd over.' Zei hij. 'Dan zal ik je maar niet meer storen.' Hij keek achterom en wou Fun terug roepen, maar tot zijn verbazing kwam die er al aan waggelen. Alsof het zijn woorden had gehoort en nu wist dat het tijd was om te gaan. Toen hij een schaduw over de grond zag gaan, keek hij omhoog. Het was Blue. Ook Fun staarde omhoog met glinsterende oogjes. Hoewel de verleiding groot was om achter de schaduw aan te rennen, bleef hij staan. Lucis maakte alvast aanstalten weg te lopen, tot wat vaag geschreeuw zijn aandacht trok. Hij fronste zijn wenkbrauwen en draaide zijn hoofd in de richting waar het vandaan kwam, maar zag niks. 'Wel, tot ziens dan maar.' Sprak hij toen.







- Flut, sorry

(Nie erg ^^)

Caelum zei dat hij dan nog tijd over had en Razor knikte voor hij aanstalte makte om weg te gaan en de pup weer aan kwam waggelen. “We zullen elkaar vast snel weer zien.“ zei Razor ter afscheid en hoorde ook dat geschreeuw en herkende die. Zijn broer was weer ergens mee bezig! Razor kneep zijn ogen toy spleetjes en zag Blue onrustig worden. Snel shifte Razor en zetten zich af. Door de lucht om zich heen te sturen was Razor sneller dan de draken die geen lucht bestuurde. Razor had al snel een grote hoogte berijkt voor zijn blik op de grond werd gericht. Tim had weer een slachtoffer te pakken en dit keer een kind die hier pas een dag zat! Razor boog zich naar beneden in een duikvlucht, maar voor hij te dichtbij de grond kwam opende Razor zijn vleugels en duwde zijn broer tegen de vlakte waardoor hij de elfjarige jongen gedwongen los moest laten. Daarna pakte Razor de jongen voor zichtig op en ging van zijn broer af waarna hij het kind bij het muurtje neer zetten en zich dreigend omdraaide met een hevige bewegende staart . Razor was kwaad op zijn broer. “Is dat gepesterij nu eindelijk eens af gelopen!“ gromde Razor, maarreeg niet meteen antwoord...

Tim had in zijn stilte toch een grijns op zijn lippen laten staan, die grijns haten Razor zo vreselijk!!! Hij gromde dreigend omdat Razor precies wist wat zijn broer zomaar ineens doen kon Hij had Razor zelfs gedrogeert gehad om met hem te kunnen vechten! Razor zag Caelum aan komen lopen en richten zijn blik weer op zijn broer tot Caelum de stilte verbrak. Tim keek om en zag Caelum staan. 'En waar bemoei jij je mee? Dit gaat jouw niks aan!' snauwde Tim en richten zich weer tot Razor. 'Ik kan je nog steeds van het school terein verwijderen! Dus als je zo door gaat zal dat zeker eens gebeuren, ongeacht wat de leeraren zullen zeggen. Jij moet eens kappen Tim! Niemand zit te wachten op een kwal als jij!' Zijn stem klonk niet alleen dreigend, maar de toon die in in at vertelde ook dat Razor het meende. Razor zou Tim ook echt van het schoolterrein af werken want hij was er niet vies van zijn broer kort en klein te slaan, dat was thuis al vaak genoeg gebeurd. Maar dan was Razor de pineut omdat zijn vader dan ook nog mee hielp.

Stapje voor stapje ging hij naar voren. Behoedzaam en rustig. Hij wou niet té dichtbij komen, want hij wist inderdaad dat dit niet echt zijn zaak was. Maar hij wist wel dat hij dit niet mocht accepteren. Een kind dat gepest werd, of getreiterd, was iets ernstigs. Iets waar Lucis niet al te best tegen kon. Kinderen waren gemeen en onwetend, onwetend wat ze een ander wel niet aandeden met de woorden die ze sproken, of met de daden die ze verrichtten. Toen hij de andere jongen zag omkijken en hoorde wat die gast zei, werden zijn heldere blauwe ogen donker bruin, dat haast zwart leek. ’Een grote mond voor een klein ventje.’ sprak hij, ietswat mompelend zodat het haast niet te verstaan was. Fun was naar de andere jongen gehuppeld die bij het muurtje stond. In die tussentijd luisterde Lucis zwijgend naar het “gesprek”. Dat was dus Tim. Juist ’IHet lijkt me beter als we naar de Headmaster gaan.’ Zei hij kalm.

Razor zag Caelum stapje voor stapje dichterbij komen en luisterde naar wat hij zei. Ja de Headmaster, maar daa had Razor al zo vaak aan gegeven wat zijn broer uit vrat! Tim begon te lachen omdat hij ook wel wist dat de Headmaster bijna nooit wat ondernam dan enkel wat straf uit delen. Nou wat was dat leerzaam zeg, dus niet!!! Razor gromde diep, maar Tim trok zich er niks van aan. ‘Die met zijn straffen? Dat stelt toch niks voor. Hoe vaak ik hem er al niet aangegeven heb!!!‘ mopperde Razor en shifte terug. Tim bleef maar lachen alsof hij net een super geweldige mop had gehoort...

Lucis hielt stil en bleef daar roerloos staan. Het gelach nergeerde hij volkomen, dat was een stukje kinderlijkheid waar hij zich niet naar ging verlagen. 'Als dat echt zo is.' begon hij. 'Dan moet ik maar wat verzinnen nietwaar?' Hij had wel iets in zijn hoofd, maar of dat zou helpen was een tweede. Aangezien die Tim blijkbaar al vele straffen had ondergaan, werd de lat hoger gelegt om zoiets te verzinnen. Lucis was een poosje stil, terwijl hij voelde hoe de wind haar richting veranderde. 'Ik verwacht, Tim toch? Dat ik je vandaag na schooltijd zie op het sportveld. Kom je niet dan zijn de consequenties voor jou.' Na die woorden draaide hij zich om, riep Fun bij zich en wou weglopen. Er was genoeg tijd verspilt vond hij. Er waren nu belangrijkere dingen te doen waar hij zich nu op moest focussen. Zijn ogen, die eerst donker waren, namen hun oorsprongelijke blauwe kleur weer aan waarna hij een korte blik op de lucht richtte.

Tim keek Caelum nog steeds grijnsdend aan alsof het een goeie grap was. Kennelijk had deze knaap meer zeggenschap dan dat Razor had gedacht en wachten af op wat Tim zou doen. 'Ha alsof jij wat te zeggen heb hier? Kom jongens we gaan die windbuil stelt toch niks voor.' lachte Tim en liep weg met de twee neven. Razor haten zijn broer vreselijk en had echt geen zin meer ok nog te gaan vliegen. Het gepeste kind was te bang om achter te blijven nog dat hij van zijn plek wilde komen. Razor zuchten en wenkte hem. Nieuwelingen waren altijd de pineut! Razor nam het jongentje mee terwijl Blue langs hem heen vloog en rare toeren uit haalde zodat hij ging lachen. Razor liep achter Caelum aan, maar zei niks. "Grappige vogel heb jij?" zei het jochie en Razor grijnsde vriendelijk en voelde Blue op zijn schouder gaan zitten en liet de wind zijn tas op halen en brengen. 'Ach hij heeft zo zijn kuren, maar is ook een goede kameraad. Caelum ben jij een van die nieuwe leeraren of zo?' zei Razor en richten zich tot Caelum die dichterbij kwam terwijl ze richting het school gebouw liepen.

Hm, soort van? Was hij dan een Stagiair? Het kon hem ook weinig schelen. Ze hadden een docent minder op een vak die Razor echt niet het nut ervan in zag. Drakenlichaamstaal! Boeient, niet... ‘Ja dat zijn te twee neven Ebon en Talon. Al vanaf dag een ruzie mee gekregen. Het zijn rijkelui‘s kinderen en denken alles te kunnen. Helaas komen ze nog onder de meeste dingen uit erg irritant en andere zijn dan vaak de schuldige.‘ Razor‘s toon was niet zols hij tegen de nieuweling gesproken had, want nu konk zijn stem hard. Blue piepte zijn bijval ookal was hij hier pas een week.